FluentValidation - podstawy

Walidacja danych wejściowych jest jedną z najczęściej implementowanych przez nas funkcji w naszych aplikacjach. Bardzo często używa się wtedy wbudowanych adnotacji Data Annotations, gdyż są od razu dostępne i pojawiają się w większości tutoriali od Microsoftu. Dodatkowo, w ASP.NET MVC, bez żadnych dodatkowych konfiguracji, kontroler waliduje dane na wejściu i umieszcza błędy w obiekcie _ModelState. _Dla prostych walidacji lub nieskomplikowanych projektów Data Annotations są najlepszym rozwiązaniem.

Problem pojawia się, gdy chcemy zrobić bardziej skomplikowaną walidację - po wielu polach naraz, warunkową czy wymagającą dostępu do bazy danych. Sam wiele razy kląłem pisząc skomplikowane zawijasy, by móc moją logikę biznesową ubrać w adnotacje. Ponad to, brak możliwości wstrzykiwania zależności do adnotacji sprawia, że ich testowanie staje się bardzo trudne i czasochłonne. Długo walczyłem z _Data Annotations, _aż w końcu odnalazłem lepszą bibliotekę, którą używam już od kilku lat.

FluentValidation na ratunek

FluentValidation jest biblioteką, która pozwala pisać reguły walidacyjne za pomocą interfejsu fluent (wiki EN, przykład PL). Taki sposób pisania kodu jest o wiele bardziej zrozumiały dla czytelnika i upraszcza utrzymywanie kodu. Dzięki temu, nawet przy skomplikowanej logice walidacyjnej i wielu krzyżujących się walidacjach, wciąż będziecie mogli nadążać nad tym, co się dzieje w waszej aplikacji. Dodatkowo biblioteka znakomicie wspiera wstrzykiwanie zależności, co upraszcza testowanie walidatorów i reguł walidacji. Całość w prosty sposób wpina się w aktualnie używany przez was framework i nadaje się do używania w ciągu kilku minut.

W tym artykule pokażę podstawy FluentValidation, zaś w kolejnych będę przedstawiać bardziej skomplikowane koncepty tej biblioteki - integracje z ASP.NET MVC, wstrzykiwanie zależności, współdzielone walidatory i inne.

FluentValidation - podstawy

Rozpoczniemy od instalacji FluentValidation w naszym projekcie. Aby to zrobić wpisujemy w Package Manager Console:

Install-Package FluentValidation

Następnie utwórzmy klasę dla typowego użytkownika systemu:

public class User
{
    public string UserName { get; set; }

    public string Email { get; set; }

    public string Password { get; set; }
}

I teraz pojawia się pytanie jak zwalidować obiekt tej klasy przez naszą nową bibliotekę. Najłatwiej jest to zrobić przez użycie abstrakcyjnej klasy AbstractValidator, dostępnej w FluentValidation, po której dziedziczymy tworząc nasz walidator. Jest ona generyczna, a my wskazujemy na klasę, którą chcemy walidować.

public class UserValidator: AbstractValidator<User>
{
    public UserValidator()
    {
        this.RuleFor(r => r.UserName).NotEmpty().Length(0, 50);

        this.RuleFor(r => r.Email).NotEmpty().EmailAddress().Length(0, 100);

        this.RuleFor(r => r.Password).NotEmpty().Length(6, 50);
    }
}

W konstruktorze tworzymy nasze reguły używając metody _RuleFor _i wskazując na pole, które chcemy walidować. Następnie używając Extension Methods dopisujemy kolejne reguły biznesowe, jakie ma to pole spełniać. Dzięki _Fluent Interface _dopisujemy te reguły jedna po drugiej, przez co wszystko czyta się bardzo prosto i od razu widzimy, jakie są zasady dla każdego z naszych pól.

Aby zwalidować obiekt użytkownika, tworzymy walidator i używamy metody Validate. I tyle, po prostu działa.

class Program
{
    static void Main(string[] args)
    {
        var validator = new UserValidator();
        var user = new User() { Email = "user@gmail.com", Password = "123456", UserName = "user" };
        var validationResult = validator.Validate(user);

        Console.WriteLine($"Wynik walidacji: {validationResult.IsValid}");
    }
}

I jak widzimy - walidacja się powiodła. Dodając drugiego użytkownika, który nie przechodzi walidacji, i rozwijając trochę wizualizację wyniku można dość do takiego wyniku:

var validator = new UserValidator();

var usersToValidate = new User[]
{
    new User() {Email = "user@gmail.com", Password = "123456", UserName = "user"},
    new User() {Email = "user@gmail", Password = "123", UserName = ""}
};

foreach (var user in usersToValidate)
{
    var result = validator.Validate(user);
    // wypisanie rezultatów
}

Komunikaty walidacyjne są dostarczane razem z tłumaczeniami, przez co nie musimy się przemęczać przy ich samodzielnym wymyślaniu. Oczywiście każdy komunikat można zmienić, co pokażę w następnym poście.

I to wszystko jak na początek. Kod z tego posta można znaleźć na githubie. Zachęcam więc do czekania na kolejne posty, gdzie pokażę ciekawsze zagadnienia :)

Comments:

dotnetomaniak.pl - Mar 4, 2016

FluentValidation – podstawy – RadBlog

Dziękujemy za dodanie artykułu - Trackback z dotnetomaniak.pl

Dawid K - Apr 0, 2016

Jeśli można spytać - korzystasz z tego w swoim projekcie, czy w Obj wreszcie odkryto, że można korzystać z bibliotek nie pochodzących od Microsoftu? ;)

Radosław Maziarka - Apr 0, 2016

Wydaje mi się, że w przypadku Obj wiele zależy od wymagań klientów i w większości przypadków nie da się pewnych rzeczy zbyt szybko zmienić. Ja sam FV zacząłem używać do prywatnych projektów od 2013 roku, a od 2014 w komercyjnych projektach.